તાજેતરમાં, LZ ગ્રાન્ડરસનનો લેખ "Losing our senses & serendipity" મારા વાંચવામાં આવ્યો. આ લેખ એક ખૂબ જ મહત્વપૂર્ણ પ્રશ્ન ઉભો કરે છે: શું ટેકનોલોજીના સતત વધતા પ્રભુત્વને કારણે આપણે આપણી વાસ્તવિક દુનિયા સાથેનો સંવેદનાત્મક સંપર્ક ગુમાવી રહ્યા છીએ? આ એક એવી ચિંતા છે જે આજે ઘણા લોકો અનુભવી રહ્યા છે, કારણ કે આપણું જીવન ડિજિટલ સ્ક્રીન અને વર્ચ્યુઅલ અનુભવોમાં વધુને વધુ ગૂંથાઈ રહ્યું છે.
મારો દ્રષ્ટિકોણ
આ વિષય પરના મારા વિચારો નવા નથી. મેં મારા અગાઉના બ્લોગ, "Sensibility is getting Smudged" માં આ મુદ્દા પર ઊંડાણપૂર્વક ચિંતન કર્યું હતું. જ્યાં ગ્રાન્ડરસન આ પરિવર્તનને એક 'નુકસાન' તરીકે જુએ છે, ત્યાં મેં હંમેશા તેને એક 'રૂપાંતરણ' તરીકે જોયું છે. આ એક એવી ઉત્ક્રાંતિ છે જેની મેં વર્ષો પહેલાં કલ્પના કરી હતી.
મેં મારા બ્લોગ્સમાં, જેમ કે "Sight to Smell, Sound to Touch, Text to Taste" અને "Tonetag Makes Your Car Talk" માં, આગાહી કરી હતી કે ભવિષ્યમાં ટેકનોલોજી આપણી ઇન્દ્રિયોને એકબીજામાં પરિવર્તિત કરવાની ક્ષમતા ધરાવશે. મેં સૂચવ્યું હતું કે આપણે એવી દુનિયા તરફ આગળ વધી રહ્યા છીએ જ્યાં ધ્વનિને સ્પર્શમાં, દ્રષ્ટિને સુગંધમાં અને શબ્દોને સ્વાદમાં રૂપાંતરિત કરી શકાશે. આજે AI, IoT અને અન્ય સેન્સરી ટેકનોલોજીના વિકાસ સાથે, આ કલ્પના વાસ્તવિકતા બની રહી છે.
આ ટેકનોલોજીકલ પ્રગતિ આપણી જૂની ઇન્દ્રિયોને માત્ર ધૂંધળી નથી કરી રહી, પરંતુ અનુભવના નવા આયામો પણ ખોલી રહી છે. વાસ્તવિક અને ડિજિટલ વચ્ચેની રેખા પાતળી થઈ રહી છે, જે ઇમર્સિવ અનુભવો માટે અભૂતપૂર્વ તકો બનાવે છે. અલબત્ત, આના કેટલાક જોખમો પણ છે, જેની ચર્ચા મેં મારા બ્લોગ "A Candid Admission on Deep Fake Dilemma" માં કરી હતી.
આપણે આ પરિવર્તનથી ડરવાની જરૂર નથી, પરંતુ તેને સમજદારીપૂર્વક અપનાવવાની અને દિશા આપવાની જરૂર છે. ભવિષ્ય ઇન્દ્રિયોને ગુમાવવાનું નથી, પરંતુ તેને વિસ્તૃત અને સમૃદ્ધ બનાવવાનું છે. પડકાર એ છે કે આ નવી સંવેદનાત્મક વાસ્તવિકતામાં આપણે માનવતા અને સત્યનિષ્ઠાને કેવી રીતે જાળવી રાખીશું.
Regards,
Hemen Parekh
Of course, if you wish, you can debate this topic with my Virtual Avatar at : hemenparekh.ai
No comments:
Post a Comment